Trasa: Wierch Poroniec – Rusinowa Polana – Rówień Waksmundzka – Gęsia Szyja – Rusinowa Polana – Wiktorówki – Zazadnia
Długość: 12,5 km
Czas: ok. 7 h
Najwyższy punkt: Gęsia Szyja 1489 m n.p.m.
Suma podejść: 556 m
Suma zejść: 696 m

Opis: Przy ładnej pogodzie czekają na nas zapierające dech widoki. Przy każdej pogodzie doświadczymy bycia zarówno w lesie jak i na polanach, nad górskim potokiem i w skalnym świecie. Początkowo towarzyszy nam bór świerkowo jodłowy, fragmentami pokonany przez wiatr, dzięki czemu poza ładnymi widokami możemy obserwować w jaki sposób następuje w lesie wymiana pokoleń oraz jak przyroda korzysta z martwego drewna. Na Rusinowej Polanie możemy przenieść się w czasie i doświadczyć jak to kiedyś w Tatrach gazdowano. Prowadzony jest tam tzw. kulturowy wypas owiec, można spróbować pysznych oscypków czy żętycy (w sezonie letnim). Okrążamy Gęsia Szyję mało uczęszczanym szlakiem prowadzącym na Rówień Waksmundzką, górską polanę z torfowiskiem, położoną u stóp wznoszącej się na 2193 m n.p.m. Koszystej. Następnie docieramy na Gęsią Szyję, dolomitowe skałki z pięknym widokiem (przy dobrej pogodzie). W kolejnym kroku zmierzamy na dół, częściowo schodami, na Rusinową Polanę by udać się dalej na Wiktorówki – do Sanktuarium Matki Boskiej Królowej Tatr – pięknego drewnianego kościółka, przy którym znajduje się symboliczny cmentarz upamiętniający ludzi gór. Bardzo ważne miejsce dla tutejszych. Podobno miejsce cudów. Następnie schodzimy doliną Złotą i doliną Filipka na Zazadnią, obserwując po drodze jak mogły dawniej wyglądać tatrzańskie lasy. 

Logistyka: o godzinie 8.00 spotykamy się na parkingu na Wierch Porońcu (z Zakopanego możliwość dojazdu busem w stronę Morskiego Oka, własnym samochodem – parking płatny 40 zł ale uwaga! kończymy w innym miejscu więc powrót do auta busem, stopem lub piechotą (ok. 5 km). Zakończenie wycieczki około godziny 15.00 na parkingu na Zazadniej. Możliwość powrotu do Zakopanego busem lub ewentualnego zaparkowania zamiast na Wierch Porońcu na Zazadniej, ale ten sam problem logistyczny – dostania się na początek szlaku. Parking na Zazadniej kosztuje 20 zł.  

Trasa: Kiry (wylot Doliny Kościeliskiej) – fragment Doliny Kościeliskiej do Lodowego Żródła – Hala Stoły – Lodowe Źródło – Kiry.
Długość: 8,5 km
Czas: ok. 5,5 h
Najwyższy punkt: Hala Stoły 1412 m n.p.m.
Suma podejść: 552 m
Suma zejść: 552 m

Opis: Wędrówka jednym z najstarszych znakowanych szlaków po polskiej stronie Tatr. Podróż rozpoczynamy w pięknej Dolinie Kościeliskiej. Mijamy widokowe polany i bramy skalne, tworzące przewężenia doliny. Towarzyszy nam szum Koscieliskego Potoku. Dookoła możemy obserwować jak przekształca się krajobraz naturalny, w wyniku zarówno działalności natury jak i człowieka. Docieramy do wywierzyska, czyli źródła o nazwie Lodowe Źródło. Woda w niemal magiczny sposób wypływa ze zbocza i rozgałęziając się na dwa nurty zasila potok. Po początkowej wędrówce dnem Doliny Kościeliskiej, na wysokości wspomnianego wywierzyska, rozpoczynamy wspinaczkę na Polanę na Stołach. Jest to jeden z najstarszych znakowanych szlaków w Tatrach Polskich, niegdyś prowadzący dalej na Kominiarski Wierch, obecnie ślepy. Wraz ze zdobywaniem wysokości zyskujemy także coraz rozleglesze widoki na Tatry Zachodnie. Docieramy na Polanę na Stołach, gdzie znajdują się zabytkowe szałasy pasterskie z charakterystyczie dociążonymi skałami dachami. Piękny widok na masyw Czerwonych Wierchów, Giewont, Organy. Dookoła nas bogata fauna i flora nawapienna. Przy odrobinie szczęścia nad głowami można zobaczyć kołującego orła przedniego. Wracamy tą samą trasą na Kiry.       

Logistyka: o godzinie 8.00 spotykamy się w Kirach, przy pudynku Tatrzańskiego Archiwum Planety Ziemia (TAPZ). Możliwość dojazdu busem (kierunki Dol. Kościeliska, Dol. Chochołowska, Czarny Dunajec) lub własnym samochodem (płatne parkingi). Zakończenie wycieczki około godziny 13.30 w tym samym miejscu.